இதுவரை யாருக்கும்
தெரியாது
முளைத்துவிட்ட
சிறகுகளை
முடக்கி வைத்திருக்கிறேன்
என்று..
கூண்டுக்கதவு திறக்கும்வரை
இப்படியேதான் பாவிக்கவேண்டும்
இறந்தது போலவே…
Tuesday, 25 October 2016
Thursday, 13 October 2016
புதுக்கவிதை வடிவில் திருக்குறள்
தகையணங் குறுத்தல்
அணங்குகொல் ஆய்மயில் கொல்லோ கனங்குழை
மாதர்கொல் மாலும்என் நெஞ்சு / 1081
அவள் விண்ணில் இருக்க வேண்டியவள்
மண்ணில் அவள் பாதம் பட்டதால்
பூமி பூப்புடைகிறது
மயங்கும் மனதுக்கு விடை எது?
நோக்கினாள் நோக்கெதிர் நோக்குதல் தாக்கணங்கு
தானைக்கொண் டன்னது உடைத்து / 1082
ஓராயிரம் வேல் கொண்டு
தாக்கிய உணர்வு இவளது
கடைப்பார்வைக்கு என்றால்
கட்டழகி என்னை
வெட்டி வீழ்த்திவிட்டாளே
பட்டென்று பார்வையில்
பண்டறியேன் கூற்றென் பதனை இனியறிந்தேன்
பெண்டகையால் பேரமார்க் கட்டு / 1083
உயிரோடு உயிர் விலகுவதை
கண்டு கொண்டேன்
பெண்ணே!
உன் பார்வை என்ன
எமனின் தூதுவனா?
கண்டார் உயிருண்ணும் தோற்றத்தால் பெண்டகைப்
பேதைக்கு அமர்த்தன கண் / 1084
பெண்ணே நீ கத்தியின்றி ரத்தமின்றி
கண்களால் கொலை செய்ய
தெரிந்த அழகிய
இராட்ஸசி!
கூற்றமோ கண்ணோ பிணையோ மடவரல்
நோக்கம்இம் மூன்றும் உடைத்து / 1085
நீ
என்ன பாடசாலை?
எல்லாவற்றையும்
கண்களாலே
விளக்கி விடுகிறாயே..
மானைப் போன்ற கண்கள்
துள்ளிகுதித்தாடும்
கண்கள்
உயிரை ஊனுடன் பறித்தெடுக்கும்
கண்கள்
ஐயோ!
சர்வகலா சாலையில்
நித்தமும் கீதம்
பாடுபவள் நீ !
கொடும்புருவம் கோடா மறைப்பின் நடுங்கஞார்
செய்யல மன்இவள் கண் / 1086
பெண்ணே,
இரண்டு வானவில்லை
கொண்டுள்ள அழகிய
நிலவு
உன் கண்கள்:
வளைந்த புருவம்
நேரானால்
உன் கண்களின் வீச்சிலிருந்து
தப்பித்துக் கொள்வேனோ
கடாஅக் களிற்றின்மேல் கட்படாம் மாதர்
படாஅ முலைமேல் துகில் / 1087
யானைக்கு முகபடாம் போட்டு மறைத்ததை போல
உன் மனதையும்
மூடாதே பெண்ணே!
மேகம் மறைத்தாலும்
நிலவு தெரிகிறதே!
ஒண்ணுதற் கோஒ உடைந்ததே ஞாட்பினுள்
நண்ணாரும் உட்கும்என் பீடு / 1088
ஆயிரம் பேரை வென்று
பரணி கொண்டவன்
நான்!
உன் நெற்றிவாள்
என்னை
வீழ்த்தியதடி ஒரு
நொடியில்.
பிணையோர் மடநோக்கும் நாணும் உடையாட்கு
அணிஎவனோ ஏதில தந்து / 1089
மானின் கண்கள்
பட்டாசுப் பார்வை
மேகம் மூடும் நாணம்
இவற்றைவிட உனக்கு
அழகு
சேர்க்க அணிகலன்கள்
உண்டா?
உண்டார்கண் அல்லது அடுநறாக் காமம்போல்
கண்டார் மகிழ்செய்தல் இன்று / 1090
தொட்டதும் போதை தரும்
மதுவை விட,
கண்டதும் காதல்
தரும் உன்
கண்களை விட
வேறெதும் மகிழ்ச்சி
உண்டா?
(முப்பால் தந்த முதல்கவிதை (2010)
ஆசிரியர் – பிரியா கிருஷ்ணன்
– கவிதை நூலிலிருந்து, இன்பத்துபாலின் முதல் அதிகாரம்.)
Monday, 19 September 2016
“Father of Indian Prehistory- Robert Bruce Foote”
I took a photograph
of his graveyard when I visited… a legend... - Dr. PriyaKrishnan
*Robert Bruce
Foote joined in Geological Survey of India in September 1858 when he was a
Youngman of 24 years and retired as a Senior Superintendent in 1891 at the age
of 57, after an active service of 33 years. The greater part of his service was
spent in South India mostly in the Madras Presidency, where he worked in
conjunction with Dr.W.King on the Cuddapah and Kurnool South India “, is an important
landmark in Indian geology. After he left the Survey in 1891, he worked for
three years as a geologist for the Baroda Mysore
State Salem
Besides his
monumental work on the crystalline rocks of peninsular India, he also undertook
with great success Palaeontological and Stratigraphical researches in the
South. In Pleistocene Paleontology and Stratigraphy he made some important
contributions. He discovered and described a new species of Rhinoceros from the
cotton soil at Belgaum Kurnool
In the field
of prehistory and Pleistocene Geology of India, he was a pioneer, aptly
described as the “Father of Indian Prehistory”. Indeed, compared to his great
work on solid geology, his work in Indian prehistory and Prehistoric Geology
was even greater. He discovered a large number of stone – age sites in various
parts of peninsular India Madras England Vienna
Working between 1863 and 1904 Foote
discovered as many as 459 prehistoric sites in peninsular India Madras
Museum and in the Indian Museum
Calcutta, are a veritable treasure for
research scholars in India India India India India South India . This is
theory with which John Evans may be mentioned, who in 1859 pointed out the
existence of a great gap or hiatus in Europe .
In the same year, the authenticities of ‘Boucher de Perthes’ handaxes of
Abbeville were scientifically admitted. So it then appeared to Bruce Foote that
the existence of a similar gap is supported by geological features as exposed
on the right bank of the Sabarmati River in Gujarat .
This was later followed up by Krishnaswami and Sankalia who found microliths
insitu in the loess mounds. But the sterile layers that separate the
Paleolithic gravel and silt phases from the dune soils containing microliths in
Gujarat remain to be accounted for.
Foote’s discovery of microliths
embedded in the fossil dunes (Teris) at Tinnevelly near the tip of the Penninsula
was followed up by Aiyappan and later Zeuner and Allchin, confirming a high
antiquity (Mesolithic) of the Teri industry. The occurrence of prehistoric ash
mounds in the Deccan , first noticed by
Mackenzie and later by Newblod, was followed up by Bruce Foote in1872, who
recorded over a dozen of such sites and first pointed out that the mounds are
of cow dung and are of Neolithic origin (later confirmed). Allchin followed up
Foote’s hypothesis and confirmed it in his recent publication on the “Neolithic
cattle keepers if south India Madras Government
Museum
*(Details collected from various sources of internet articles)
*(Details collected from various sources of internet articles)
Tuesday, 6 September 2016
ஆலாம்பரைக் கோட்டை
மரக்காணத்திற்கு முன்னதாக – கடற்கரை சாலையிலிருந்து மூன்று கி.மீ கடலை நோக்கி பயணித்தால் வரும் இந்த புராதன இடம்.
இடது சுவர்ப்பகுதி முழுதும் கடலலைகள் மோத – வெறும் மணற்குவியலாக காட்சியளிக்கும் இந்த கோட்டைக்கு வெளியே, சுனாமியால் பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகள் மற்றும் மீனவக் கிராமம் ஒன்றையும் பார்க்க முடிகிறது. அங்கிருக்கும் மீனவர்களுக்கு வருமானம் என்பது மீன்பிடித் தொழில் மற்றும் அங்குவரும் வெளிநாட்டு சுற்றுலா பயணிகளுக்கு படகுசவாரி செய்வதன் மூலம் கிட்டுகிறது.
கி பி 17-லிருந்து 18-ஆம் நூற்றாண்டுக்குள் கட்டப்பட்ட இந்தக் கோட்டையினை, கி பி 1750-ல் ஆங்கிலேயரை எதிர்க்க உதவிய பிரெஞ்சு தளபதி டியூப்ள்ஸ்க்கு, சுபேதார் முசாபர்ஜங் பரிசளித்துள்ளார். கி பி 1760-ல் பிரெஞ்சுப் படையினை வெற்றிக் கொண்ட ஆங்கிலேய படை இக்கோட்டையினை கைப்பற்றிச் சிதைத்துள்ளது.
மழைக்காலங்களில் சரிந்து விழும் சுவர்களும், உப்புக்காற்றில் கரையும் கற்களும், மரங்கள் படர்ந்து மறைக்கப்பட்ட மதில்களும் இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு இருக்கும் எனத் தெரியவில்லை..காரணம், காலத்தின் கரங்கள் இதன் தோற்றத்தை வெகுவாக சுரண்டிக்கொண்டிருக்கின்றன - தொல்லியல் துறையால் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ள போதிலும்.
செங்கல் மற்றும் சுண்ணாம்பு கலவையைக் கொண்டு சுமார் 15 ஏக்கர் பரப்பளவில் கட்டப்பட்ட இக்கோட்டை இப்போது சிதைந்த நிலையிலும் தனது சமகால வரலாற்றை நினைவுப் படுத்திக் கொண்டுதான் நிற்கிறது. இக்கோட்டையின் அன்றைய நாணயச் சாலையின் பொறுப்பு அதிகாரத்தை வகித்த ’பொட்டிபத்தன்’ என்பவர், கடப்பாக்கம் காசி விஸ்வநாதர் கோவிலையும் அதனருகில் ஒரு குளத்தையும் வெட்டினான். அது
இது காசிப்பட்டை என இன்றும் குறிப்பிடப்பட்டு, அந்த பெருவழி தற்போது கோட்டைக்கு மேற்கில் 2 மைல் தூரத்தில் செல்கிறது.
*
தொல்லியல் துறையால் இங்கு வைக்கப்பட்டுள்ள பலகையில் எழுதப்பட்டுள்ள வரலாறு… ’கிழக்கு கடற்கரையில் அமைந்துள்ள ஆலம்பரை, பண்டைய நாளில் ஒரு துறைமுகப் பட்டினமாகத் திகழ்ந்துள்ளது. சங்ககால இலக்கியமான சிறுபாணாற்றுப்படையின் மூலம் இப்பகுதி இடைக்கழி நாடு என பெயர் பெற்றிருந்ததாக அறியப்படுகிறது. கி.பி.18 ஆம் நூற்றாண்டில் முகமதியர்களால் ஆலம்பரையில் கோட்டை கட்டப்பட்டது.
செங்கற்களாலும் சுண்ணாம்பினாலும் கட்டப்பட்ட சதுர வடிவிலான கண்காணிப்பு நிலை மாடங்களுடன் அமைந்துள்ள இக்கோட்டை சுமார் 15 ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் அமைந்துள்ளது.
நவாபுகளின் ஆட்சிக்காலத்தில் ஆலம்பரை துறைமுகப் பட்டினமாக திகழ்ந்துள்ளது. இக்கோட்டையின் கீழ்ப்புறம் படகுத்துறை ஒன்று கப்பலில் உள்ள பொருட்களை ஏற்றி இறக்க அமைக்கப்பட்டுள்ளது. படகுத்துறையின் நீளம் சுமார் 100 மீட்டர் ஆகும்.
அவற்றின் பகுதிகள் தற்போதும் காணப்படுகின்றன.
ஆலம்பரை படகுத்துறையிலிருந்து சரிகைத் துணிவகைகள், உப்பு, நெய் போன்றவை
*
தொல்லியல் துறையினரால் அகழ்வாராச்சி செய்யப்பட்டு, ஆற்காடு நவாப் தோஸ்த் அலிகான் காலத்தில் பயன்படுத்திய கல்லால் ஆன பீரங்கிக் குண்டுகள், ஈயக் குண்டுகள், பீங்கான் பாத்திரங்கள், மண்பானை ஓடுகள், காசுகள் தயாரிக்க பயன்படுத்தப்பட்ட செப்பால் ஆன ஆலம்பனப் பொருட்களின் மிச்சங்கள், புகைப் பிடிக்கும் சுருள் குழாய்கள், இரும்புக் கழிவுகள், விலங்குகளின் எலும்புகள் போன்றவை மட்டுமின்றி, குழந்தைகளின் விளையாட்டில் பயன்படும் வட்டச்சில்லுகள், வட்டச்சுற்றி, தாயத்து, கண்ணாடிப் பொருட்கள் போன்றவையும் கிடைத்துள்ளன.
சுற்றுலாவாசிகள் வந்துபோகும் இக்கோட்டையும் அதனை சார்ந்து அமைந்துள்ள கடற்கரை மிக ரம்மியமாகக் காட்சி அளிக்கிறது. வரலாற்றுச் சுவடுகளை இன்றும் பறை சாற்றிக் கொண்டிருக்கும் இந்த ஆலபராக் கோட்டையினை பாதுகாக்க வேண்டியது நமது கடமையாகும்..
Friday, 19 August 2016
Recent Archaeological Explorations in Shervarayan Hills, Tamil Nadu
- Dr. PriyaKrishnan
The
role of tourism and the establishment of tea and coffee estates are the major
causes that confront many of the archaeological remains in Yercaud. Some of the
most extensive dolmen sites to be identified by Robert Bruce Foote and his
successors in the picturesque hill had been almost razed to ground for the
development of tourist resorts cropped up in every nook and corner. The dolmen
site of Kilmondambadi (Foote 1916), cist burials of Karadiyur, Moganad (Foote
1916), Talaisolai and Sengadu irrespective of its antiquity had fallen as lame
victims to cater the needs of coffee estates. The presence of graves is seen at
these places only as a trash pits or as boundary stones planted in the estates.
The Neolithic implements identified at the site of Muluvi are also fast
disappearing due to the expansion of these
estates (fig. Shervarayan Hills, Tamil Nadu:
Archaeological sites)
Earlier studies
on Neolithic and Iron Age Culture from Shervarayan Hills
Neolithic Culture
The credit for putting
Salem in the archaeological map of South India largely owe to a host of British
explorers during the pre-independence era. With its congenial geographical set
up, the
Salem region more
particularly the Shervarayan hills was identified as a potent area of research
for the antiquity of early mankind.
After the first
discovery of Palaeolithic implements in Pallavaram by Robert Bruce Foote, he
turned his attention towards this area in search of prehistoric settlements.
Foote however did not succeed in discovering any significant tool assemblages
from this place; instead he located few sites with Neolithic traits in the
Shervarayan hills. But even before Foote, it was Surgeon General Cornish who
could be credited for the discovery of Neolithic sites in Salem.
In the year 1864, Foote
made an extensive survey and sporadically found Neolithic implements from the
ploughed fields which were collected by the local while tilling the land. They
were subsequently housed in the small temples for worship. Later during the
course of his exploration in the Shervarayan hills, he came across the site of
Vattalmalai lying northwest of the hill. Apart from this site, other sites of
Neolithic period was centred on the northern part of the then undivided Salem
represented by the present districts Dharmapuri and Krishnagiri.
Along with these tools,
Foote also noticed some curious artefacts what he calls as the Ring stones and
Slick stones. He noticed that the ring stones are the common form found along
with Neolithic implements at this area. The next group of artefacts consist of
the representative specimens of stone artefacts like Phallus (?), Mullers and
Terracotta discs.
Other objects
such as the mullers and pottery discs are the commonest varieties found in
Neolithic settlements.
The descriptions of Foote also accounts for many significant observations upon
the availability and selection of raw materials by the Neolithic people of this
region.
Although much of Foote’s
work was based on surface findings, nevertheless his untiring efforts provided
stimulus to the pre-historic studies. His discoveries laid down firm foundation
to many of his successors to study the Neolithic culture in Tamil Nadu. On the
whole, the contribution made by Foote can be aptly called as the formative
phase of South Indian Archaeology in general and Neolithic in particular.
After the initiative
work of Foote we find considerable cessation of archaeological activities
pertaining to South India. No admirable survey was ever attempted and hardly
made any problem-oriented research towards the Neolithic remains. It was only
in post independence era that the research of Neolithic culture received fresh
impetus at the hands of B. Narasimhaiah of the Archaeological Survey of India
through his explorations. His intensive survey conducted over the northern
parts of Tamil Nadu brought to light concentration of sites atop the
Shervarayan
No.
|
Site
|
DD_X
|
DD_Y
|
Taluk
|
Period
|
Type
|
Reference
|
|
1
|
Karadiyur
|
78.19778
|
11.84611
|
Yercaud
|
Iron Age
|
CC-U, Cist, Dolmen
|
Foote
1916: 61-62
|
|
2
|
Muluvi
|
78.20944
|
11.84889
|
Yercaud
|
Neolithic
period,
|
Celt,
CC-U
|
IAR 1962-63:13
|
|
Iron Age
|
||||||||
3
|
Senkadu
|
78.25417
|
11.80194
|
Yercaud
|
Iron Age
|
CC
|
Davood
2003
|
|
4
|
Talaisolai
|
78.26750
|
11.80139
|
Yercaud
|
Iron Age, Historical
|
CC,
Memorial stone
|
Davood
2003
|
|
period
|
||||||||
5
|
Semmamnattam
|
78.21483
|
11.86597
|
Yercaud
|
Neolithic period
|
Celt
|
-
|
|
Pudur
|
||||||||
6
|
Nadur
|
78.19361
|
11.81278
|
Yercaud
|
Neolithic
period,
|
Celt, Memorial
|
-
|
|
Historical
period
|
stone
|
|||||||
7
|
Velur
|
78.17456
|
11.81900
|
Yercaud
|
Neolithic
period
|
Celt
|
-
|
|
8
|
Poolakkadu
|
78.20889
|
11.86356
|
Yercaud
|
Neolithic
period
|
Celt
|
-
|
|
9
|
Servarayankovil
|
78.21675
|
11.80844
|
Yercaud
|
Iron Age
|
Dolmen
|
-
|
|
and Kalvarayan hills.
The site of Vattalmalai was reinvestigated and hundreds of polished Stone Axes,
worshipped as cult objects were found. Microlithic tools made on quartz and
chalcedony belonging to Late Stone Age were also reported to occur with the
stone axes (Narasimhaiah 1980: 31). His expedition too failed to produce any
noteworthy habitation area from the Neolithic period.
But the study of
Narasimhaiah made a positive approach and expanded the scope of Neolithic
archaeology of Salem region. Meanwhile the same period witnessed addition of
few isolated finds by the Department of Ancient History and Archaeology,
University of Madras at the site of
Muluvi near
Yercaud in Shervarayan hills (IAR 1962-63: 13).
Iron Age Culture
The documentation of
Megalithic remains in Salem region was initiated by Robert Bruce Foote.
Irrespective of his interest over Palaeolithic remains, his descriptions about
the
Megalithic monuments are
still valid for their accuracy. He identified that the western and northern
parts of Shervarayan hills were rich in dolmens. While assessing the
archaeological wealth of Salem region, Foote contents to draw that Shervarayan
hill possessed with more Iron Age reserves than the Neolithic age (Foote 1916:
61). His explorations were chiefly concentrated on the western and the northern
part of the Shervarayan hills. They were found to be rich in dolmens. A group
of three sites namely Kilmondampadi, Karadiyur and Moganad were investigated by
him. But his description over the opening the group of burials at Kilmondampadi
are quite vague to understand weather he really goes to describe dolmens.
In the year 1875 Justice
M.J. Walhouse made several additions by discovering a number of sites
containing dolmens and cist burials at Shervarayan hills. From his accounts one
could observe that many of the burials had subsidiary cists around the main chambers
(Walhouse 1875). The government of India in the year 1882 appointed Robert
Sewell to compile the antiquarian remains throughout Tamil Nadu. Consequent to
his visits to Dharmapuri and Salem numerous sites were newly identified and
added in his volume (Sewell 1882).
Evidence of
Neoliths from Shervarayan Hills
From this region
majority of the cultural material from Neolithic period are polished stone axes
and these axes at Shervarayan hills were collected by the local people from the
nearby stream and cultivated field as Samikkal (god stone) and placed them in a
small temple called Pillaiyarkoyil in every village. Though the tradition is of
recent years, the location and typological aspects of these tools within the
landscape suggest that these tools belongs to Neolithic Age but this aspect is
yet to be confirmed with concrete Neolithic habitation sites.
Muluvi
(11°51’05.4” N; 078°12’16.5” E)
The village Muluvi lies
14 km north of Yercaud on the Shervarayan hills in district Salemt. Neolithic
implements like hand axes and polished stone tools are found in the
Pillaiyarkovil (Ganesh temple) constructed on the northern side of the
Mariyammankovil. The polished tools are measuring 5 to 18 cm in length and 4.5
to 7 cm in breadth. Thirty Five polished tools are found under the tree (fig.
22). It is locally called as Samikkal. Nearly Eleven grooves used for polishing
the edges of the Neolithic tools are noticed on the bedrock located in front of
the Mariyammankovil (fig. 23). These shallow troughs look alike to the shallow
trough used for manufacturing the Polished Stone Axe during Neolithic times.
Such shallow grooves were reported earlier at Sangnakallu-Kupagal in district
Bellary of Karnataka and recently reported at Keezanur on the Javadi hills (The
Hindu, 2013:20) in district Vellore of Tamil Nadu
Semmamnattam
Pudur (11°50’39.5” N; 078°12’53.4”)
The village Semmamnattam
Pudur is located about 17 km north of Yercaud on the Shervarayan hills. A small
temple built of four slabs looking like a dolmen known as Maniyappankoyil is
noticed at the northern side of the village. A polished stone tool measuring 8
cm in length placed inside the temple and there tool is called as Samikkal.
Velur
(11°49’08.4” N; 078°10’28.4”)
The village Velur lies 12 km west of Yercaud on the
Shervarayan hills. Neolithic implements like hand axes and polished stone tools
are found in the Pillaiyarkovil (Ganesha temple) on the southern side of the
village and Ramarkovil on the eastern side of the village.
The polished tools are measuring 4 to 15 cm. About
fifty polished tools are found in the Pillaiyarkovil and four polished tools
are found in the
Ramarkovil
It is locally called as Samikkal.
Nadur
(11°48’46.0” N; 078°10’28.4” E)
Nadur lies 9 km west of the Yercaud on the
Shervarayan hills. A small temple built of four slabs looking like a dolmen
known as Pillaiyarkoyil (Ganesha temple) is noticed at the northern side
of the
Mariyammankovil in centre of the village. More than ten polished stone tools
measuring 7 to 14 cm in length placed inside the temple and these tools are
called as Samikkal (fig. 26).
There are three late medieval period memorial stones
found on the northern side of the Mariyammankovil locally known
Poolakkadu
(11°51’48.8” N; 078°12’32.0” E)
The small village
Poolakkadu is located 15 km north of the village Yercaud on the Shervarayan
hills. Neolithic implements like hand axes and polished stone tools are found
in front of the Mariyammankovil constructed on the western side of the village.
The polished tools are measuring 7 to 14 cm in length and 4 to 7 cm in breath.
Four polished tools are found under the tree. It is locally called as Samikkal.
Iron Age - Early
Historic Sites
Previously four Iron Age
sites reported and during the present survey two more Iron Age burial sites
were located in the Yearcaud on the Shervarayan hills. A brief description of
the sites is given below.
Muluvi
(11°51’05.4” N; 078°12’16.5” E)
The terracotta figurine
collected by R.B. Foote from the site of Muluvi is one of the rarest finds
found in this region from Iron Age site (Foote 1916: 62). It’s rudimentary form
and heavy hair style dressed in short ringlets around the head leads us to
assume its age dating back to Megalithic times. Iron Age Urn burials are
reported by Department of Ancient History and Archaeology, University of Madras
(IAR
1962-63: 13).
Karadiyur
(11°50’39.5” N; 078°12’01.4” E)
Karadiyur lies 14 km
northwest of the Yercaud on the Shervarayan hills. Iron Age cist burial and urn
burial were noticed by Robert Bruce Foote (Foote 1916).
Iron Age dolmens are
found during the present exploration on eastern side of the village. There are
two dolmens are found in the coffee estate. Instead of slabs, chamber walls
were made of small rubble placed in 3 to 5 courses to the height of 50-60 cm.
The whole structure or chamber is surrounded with two circles. The inner circle
had slabs placed at regular intervals around the capstone except on the eastern
side. It is locally known as Pandiyanveedu. The dolmen measures to 3 to 5 m in
height and the circle is raised 1 m from the surface. The cairn circle was
built of boulders kept at regular intervals.
Servarayan Kovil
(11°48’30.4” N; 078°13’00.3” E)
The temple Servarayan Kovil lies 7 km north of Yercaud on the Shervarayan hills. Iron Age dolmens are found a km away from temple and the place is called Paaikadu. More than twenty dolmens are found on the rocky surface locally known as Pandiyanveedu. Dolmens made of four dressed orthostats enclosed with flat capstone are found in the present stone quarry area. The dolmen measured 5 m to 7 and the chamber is 2.5x1.0x0.30. The circle is raised 1 m from the rocky surface. The cairn circle was built of boulders kept at regular intervals.
The temple Servarayan Kovil lies 7 km north of Yercaud on the Shervarayan hills. Iron Age dolmens are found a km away from temple and the place is called Paaikadu. More than twenty dolmens are found on the rocky surface locally known as Pandiyanveedu. Dolmens made of four dressed orthostats enclosed with flat capstone are found in the present stone quarry area. The dolmen measured 5 m to 7 and the chamber is 2.5x1.0x0.30. The circle is raised 1 m from the rocky surface. The cairn circle was built of boulders kept at regular intervals.
Discussions
The modern
surveys reveal that the Shervarayan hills are rich in archaeological remains.
The
Neolithic sites
have been identified mainly in the hilly area of the Shervarayan hills. But no
Neolithic settlements
like habitation and potteries have been reported in these hills so for,
although polished stone axes and grooves have been found in this hill.
Identification of the
Iron Age - Early Historic burial sites exist in this region. The hilly areas
have been met with dolmens, stone circles, cist burials and cairn circles. They
are buried near the rivulet. The dolmens are known as Pandiyan-Veedu. The cairn
circles are known as Pandiyan thittu and Pandiyan-Veedu.
However, lack of
excavation prevented our understanding on the nature of cultural developments
in this eco-zone. Well planned and problem-oriented excavations in future alone
could solve the research problems related to the megalithic burials.
References
Foote, R.B. (1916) Pre
Historic And Proto Historic Antiquities of India, Leladevi
Publications, Delhi.
(IAR) Indian Archaeology –
A Review 1961-62, Archaeological Survey of India, New Delhi.
(IAR) Indian Archaeology – A Review 1962-63, Archaeological
Survey of India, New Delhi. Phillips,
Rev. Maurice (1873) Tumuli in the Salem District, Indian Antiquary
(2).
Narasimhaiah,
B. (1980) Neolithic and Megalithic Culture in Tamil Nadu, Sundeep
Prakashan, New Delhi.
Rajannan,
Busnagi (1992) Salem Cyclopaedia: A Cultural and Historical Dictionary of
Salem District, Tamil Nadu, Institute of Kongu Society, Salem.
Sewell,
Robert (1882) List of Antiquarian Remains in Presidency of Madras,
Archaeological Survey of India, Madras.
Walhouse,
M.J. (1875) Notes on the Megalithic Monuments in the Coimbatore District, Journal
of Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, New Series
(7).
About the
author
Dr priyakrishnan is
working as an Assistant Professor in Department of Tamil, Chennai. Her areas of interest are pre-history and historical period.
(Article Courtesy :
Heritage and Us - Year 2, Issue 4,
Dec 2013/Jan 2014 ISSN 2319-1201 / © Heritage Conservators, New
Delhi, 2012)
Subscribe to:
Posts (Atom)
வல்லம் ஏகெளரி அம்மன் - சிறப்புப் பார்வை முனைவர் பிரியாகிருஷ்ணன். பதிவு செய்த நாள் : 25.02.2024 அமைவிடம்: தஞ்சைக்கருகில் வல்லம் என்ற ஊரில...
-
உலகம் வியக்கும் கலைகள் பல.அவற்றில் கட்டிடக்கலையும் ஒன்று.. அரசர்,இறைவன்,மக்கள் என்று மூன்று பிரிவுகளில் கட்டிடக்கலையினை அடக்கலாம்.ஆய கலைக...
-
தூத்துக்குடி மாவட்டம்,ஒட்டப்பிடாரம் தாலுக்காவைச் சேர்ந்த முறம்பன் என்னும் கிராமத்தில் இருக்கும் குளத்திற்கு வடக்குப் புறமாக அரியவகை நாயக... -
நிலம் சார்ந்த சமூகத்தின் அத்தனை அடிப்படை வாழ்வியல் கூறுகளிலும் தனது மேலாண்மைத் திறனை புகுத்தி, அதனை அன்றைய உலகுக்கு எடுத்துகாட்டிய தமி...